Tag Archieven | Verwonderen
Dit is lezersepistel #2 over mijn voorkeur voor vreemde, oude mannen
Op dinsdagen schrijf ik vaak en graag in de bieb op de Emmasingel. Het ruikt er zo lekker als je binnenloopt. Het ochtendlijk opsnuiven van de boekenbloemige geur doet iedere keer weer een frisse wind waaien door mijn hoofd. Iedere keer weer ook bedenk ik me: ‘toch eens vragen of dit de natuurlijke geur van […]
DIT is een dag op stap als opstapper bij de politie – deel 5
Door het winnen van een social media actie draai ik als doodgewone burger een dag mee met de noodhulpdienst van de politie als zogenaamde ‘opstapper’. Na de huiszoeking naar een wapen (waarbij we pepperspray, een keukenmes in een eigengemaakte houder van krantenpapier en een dildo vonden, maar geen wapen dus) worden we opnieuw opgeroepen door […]
DIT is een dag op stap als opstapper bij de politie – deel 4
Door het winnen van een social media actie draai ik als doodgewone burger een dag mee met de noodhulpdienst van de politie als zogenaamde ‘opstapper’. Na het bijzondere gesprek in het trappenhuis met de voorzitster van de VvE waarbij ik ongeduldiger bleek dan ik dacht, loopt het nu tegen etenstijd. Niet wetende dat de meest […]
DIT is 1 jaar verkering met verkering
Vandaag is het 15 mei. De één jaar anniversary van verkering en mij. En terwijl hij het hele weekend heerlijk staat te barbecueën op de green egg bij Eindhoven Culinair, zit ik thuis op de bank met (surprise, surprise) wederom een klein katertje. Naast de terugkerende gedachte ‘misschien is een alcoholloze maand weer best een […]
DIT is de vreemde verkoper van Oxfam Novib
Vorige week liep ik door de stad. Bij het oversteken van het 18 septemberplein naar Usine, (jeweetwel die weg met brede busbanen, vluchtige-heuvels en rijen rijstroken) word ik letterlijk midden op straat aangesproken door een overenthousiaste jongen in Oxfam Novib tenue. Mijn beleefdheid wint het altijd van mijn argwaan en dus sta ik pardoes stil. […]
DIT is een bus vol vermakelijkheden
Sinds ik in de stad woon is de bus een van mijn voorkeurs-vervoermiddelen geworden. Ik vind het altijd wat hebben, tussen alle mensen (het liefst zelfs nog met regen, als de bus klam is, de ramen beslagen en de regen tegen de ruiten klettert), mijmerend door het raam staren. Of liever nog, rondkijken in de […]