Tag Archieven | Schrijven

Dit is fuck de regels van mijn donderwolk

Het schrijfproces blijft me verbazen. Waar de ene dag als vanzelf een verhaal zich ontvouwt in mijn hoofd en ik slechts snel achter mijn laptop hoef te gaan zitten om mijn vingers – al waren ze van iemand anders – over mijn toetsenbord te zien vliegen, zijn er ook dagen, wat zeg ik, wéken, die […]

Dit is je kind zien

‘Niks aan de hand, je hoeft niet altijd zo hard te huilen. Hup, kom op.’ Ik draai me met een zwaar hart weer om op onze oprit. Door het brullend tumult was ik vanuit mijn schrijfhuis in onze tuin onderweg naar de straat om te kijken of ik iets kon doen. Ik verwachtte oprecht een […]

Dit is het groeien van mijn hart

Afgelopen coronamaanden.. hee waarom keurt tekstverwerkingsprogramma Word dit woord goed? Bestond de term ‘coronamaanden’ al ver voor het virus op de vismarkt in Wuhan van mens naar dier oversprong en zo de hele wereld lamlegde? Met welke betekenis dan? Waren het voorheen misschien jongeren die in de zomermaanden naar Spaanse costa’s trokken om daar corona […]

Dit is mindful met je kind

Als moeder blijkt mijn angst het-niet-goed-te-doen welig te tieren. Ik verkeer in een soort continue twijfelstaat over mijn aandeel in aappie’s levensgeluk; nu en in de toekomst. Ik ben bang om het fout te doen, bang om het te goed te willen doen, bang om hem niet te geven wat hij nodig heeft, bang om […]

Dit is harsgehannes – eigen(on)handige beautybehandeling in barre tijden

Lichte paniek onder vele vrouwen in deze crisistijden. Knippen, kleuren, knijpen, peelen, plukken; menig beautybehandeling wordt op dit moment eigen(on)handig binnenskamers uitgevogeld. In mijn geval: de keuken. Met aappie weer in bed installeerde ik aldaar mijn pas aangeschafte harsapparaat met benodigdheden; de spatel, strips en een scala aan voor- en nabehandelingsproducten (dat starterspakket was wat […]

Dit is als je niet bij me bent

Als je niet bij me bent Als je niet bij me bent mis ik je voel ik me verscheuren langzaamaan doordat je snoet mijn ogen niet laat stralen jouw lach niet door mijn oren dwaalt mijn neus niet stiekem snuiven kan van je zacht zanderig ruikende kruin wanneer ik op jouw ontdekkingstocht slim als klimpaal […]

Dit is de klus samen klaren; bravo Bruno!

Ik zag hem voor het eerst bij Matthijs aan tafel, toen nog mét publiek. Corona had ons land nog niet bereikt; hoe tweeëneenhalve week een eeuwigheid geleden lijkt. Op de vlijmscherpe vragen van Matthijs – die dwongen tot concrete antwoorden – kon hij met een hoofd vol protocollen slechts stamelend antwoorden met omslachtige ‘eeeehs’ en […]

Dit is tien maanden moederschap: ruzie, ruzie en nog eens ruzie

‘Wat wil jij dan?’ Mijn stem slaat over. ‘Niet zoveel ruzie meer.’ Zijn ogen zoeken voorzichtig de mijne. ‘En jij?’ ‘Me meer verbonden voelen met jou.’ Mijn tranen trekken voor de zoveelste keer natte sporen over mijn wangen. ‘Dan willen we dus eigenlijk hetzelfde’. Scherpe conclusies trekken is ie goed in, de man van mijn […]

Dit is het springen van mijn hart

‘Kijk dat is opa. Daar zie je papa. En dat is tante Eef’. In het rijtje fotolijstjes (ik heb gelezen in de ‘oei ik groei’-app dat het voor een dreumes leuk is om de mensen die hij veel ziet ook op foto’s ergens neer te zetten zodat je hen kan aanwijzen en benoemen) staat vriendinnetje […]

Dit is negen maanden moederschap: de start van het stoppen van de borstvoeding

De structuurbehoevende in mij blijkt toch te sterk. Ik wil het jaar rond maken. Twaalf maanden, dus twaalf eerlijke verhalen over het moederschap. Niet stoppen bij acht, omdat mijn donderwolk allerlei regels en redenen heeft verzonnen waardoor ik minder over het moederschap durf te schrijven. Dus pak ik op waar ik gebleven was. Tussen de […]