Tag Archieven | Schrijven

Dit is zes maanden moederschap: hallo hossende emoties op gekke plekken

Zes maanden lang heb ik mezelf verteld ‘maar hij heeft het gered en dat is het belangrijkst.’ Ik verpakte mijn bewogen bevalling in die éne samenvattende zin. Vooropgesteld: dat klopt inderdaad. Na een we-waren-maar-net-op-tijd slechte start krabbelde dat aappie van ons snel overeind en ging alle dokters verbazen met de snelle stappen die hij zette. […]

DIT is vijf maanden moederschap: slaap aappie slaap

Oké, dit wordt een warrig relaas want de vijfde maand moederschap was ook de meest warrige so far. Waar de lineaire lijn van meer slaap en minder voedingen zich gedurende de eerste vier maanden gestaag voortzette, was enige vorm van voorspelbaarheid en logica in maand vijf ver te zoeken. Wat zeg ik; onvindbaar. Dit is […]

Dit is seks na de bevalling

Na de bevalling schijn je op den duur ook weer eens te willen proberen waar alles mee begon. (Pap en mam, stop hier met lezen aub). Na kraamtranen, kruinsnuiven en een rode-loper-betoog schrijf ik ook maar daarover. Gewoon zoals het is. Dit is: seks na de bevalling. Voor er met mij naar de OK gerend […]

DIT is vier maanden moederschap: thuis weggaan met een gerust hart blijkt een utopie

Er is één aspect aan het moederschap waar ik niet aan kan wennen: het feit dat alles steeds verandert. Iedere keer als ik denk dat ik de code heb gekraakt en het ongeveer anderhalve dag op rolletjes loopt, verandert plots aappie’s voedselbehoefte en slaap-waak-schema dusdanig dat ik als in een escaperoom op zoek moet naar […]

DIT is drie maanden moederschap: mijn oordelen zijn terug van verlof

Schrijven deed ik afgelopen drie maanden tussen de babybedrijven door. In het donker na de nachtvoeding probeerde ik de dansende zinnen door mijn hoofd te vangen in warrige notities welke ik overdag tijdens het voeden met één hand verder uitwerkte. Omdat mijn postpartum verlof vijf weken langer dan gemiddeld is door aappie’s vroege komst, begon […]

DIT is nu, juist nu

Nu je niet meer dagelijks in mijn gedachten bent.. Nu m’n tijd met jou een vorig leven lijkt waarin ik met een andere achternaam en één gezinslid minder in een vorig huis woonde.. Nu ik automatisch een andere vrouwennaam in één adem noem met de naam van je man.. Júist nu – nu je steeds […]

DIT is lezer-epistel #1 mede mogelijk gemaakt door de ekster en de spar

Ik staar uit het raam van mijn schrijfhuis naar de effenblauwe lucht. In de spar twee tuinen verderop zit een ekster op de top parmantig voor zich uit te kijken. Hij lijkt niets te zoeken. Ik wel. Ik ben mijn schrijven kwijtgeraakt namelijk. En dus zoek ik de modus waarin één enkele zin, een simpele […]

DIT is twee jaar geleden

Ik neem dingen nogal letterlijk. Maar echt, achteloze opmerkingen van anderen worden voor mij absolute waarheid waar ik letterlijk aan dien te gehoorzamen. Zo zei mijn haptonoom in reactie op een mail die ik naar haar moest sturen ‘al schrijvende analyseert je hoofd alles tot in den treure, stop daarmee’. Merkte mijn docent van de […]

DIT is ‘had ik maar…’

Ze sprak met vastberaden stem. Zijn vrouw, de moeder van hun zoontje van twee en dochtertje van 10 weken, sprak dapper over hoe hij was als vader. Hoe hij was gaan zwemmen vorige week maandag, broodjes mee had genomen en na de lunch ging hardlopen omdat het weer meeviel. Het rondje bleek net te ver. […]

DIT is dikke doei perfectionisme

Weet je, ik bereik dingen niet door vooraf een huizenhoog doel te stellen en daar alles voor te geven. Neen, ik bereik iets door domweg gewoon te doen. Zo begon ik met hardlopen door me vooral NIET voor te nemen 5 km te gaan rennen (hell no, ik werd – en word overigens nog steeds […]