Tag Archieven | rouwproces
Vriendinnen
Vanmiddag is het vijf jaar geleden dat ik wegliep uit de kamer. Bij de deur keek ik een laatste keer om naar het ziekenhuisbed in de hoek en zwaaide. Met een loeizwaar hart draaide ik mijn hoofd terug. Wetende dat ik haar nooit meer zou zien. Ik heb sindsdien vele schrijfsels aan haar gewijd. Aan […]
Waar is papa?
‘Mag ik mee kleuren?’ Het meisje met oranjerode haren kijkt ons verwachtingsvol aan. Ik zit met mijn bestie en ons nageslacht op een terras incluis speeltuin. Waar we vroeger op zaterdagnacht van kroeg naar kroeg hopten, testen we nu op doordeweekse dagen de kindvriendelijke hotspots in omgeving Eindhoven. ‘Natuurlijk’ zeg ik en ze schuift bij […]
Kleine bewijzen
Het blijft gek dat de tijd iemand steeds verder weg duwt, en hoe tegelijkertijd, met momenten, diegene ook nog zo dichtbij kan voelen. Als ik in mijn auto stap – wat niet meer zo vaak is omdat ik meestal de stationwagen met autostoel voor peuter gebruik – zie ik haar naam staan op de sneltoetsen […]
Stilstaan bij het leven
‘Ik was zo’n geluksvogel die nog met pre-pensioen kon. Daardoor wandel ik al twaalf jaar lang iedere ochtend zo’n dertig kilometer.’ Ik zie hem inderdaad vaak lopen. Met zijn kale kop, ringbaard en rugzak op zijn rug is ie moeilijk te missen. ‘Afgelopen jaar heb ik het een stuk drukker zien worden in de bossen’ […]
Dit is huilen op advies van Carlos
Cuba 2017. Ik noemde man nog verkering, ons nageslacht was nog niet geproduceerd en reizen deden we nog zonder restricties. Het is bijna niet meer voor te stellen. De eerste dagen in Havana hadden we een stamkroeg gevonden waar we minimaal één keer per dag kwamen om mojitos en ander alcoholisch gespuis te drinken. Uiteraard […]
Dit is het springen van mijn hart
‘Kijk dat is opa. Daar zie je papa. En dat is tante Eef’. In het rijtje fotolijstjes (ik heb gelezen in de ‘oei ik groei’-app dat het voor een dreumes leuk is om de mensen die hij veel ziet ook op foto’s ergens neer te zetten zodat je hen kan aanwijzen en benoemen) staat vriendinnetje […]
Dit is mijn bewondering voor de sterke beschermers van hun kleine strijders
Als er iets is waar ik afgelopen weken weer regelmatig aan terugdenk, dan is het die ene dag in mei vorig jaar. Een week voor onze trouwdag. Drie weken na onze verhuizing. (Over life events gesproken). Op die bewuste vrijdag in mei voerden wij uit wat vriendinnetje ons voor haar dood op het hart gedrukt […]
Dit is nu, juist nu
Nu je niet meer dagelijks in mijn gedachten bent.. Nu m’n tijd met jou een vorig leven lijkt waarin ik met een andere achternaam en één gezinslid minder in een vorig huis woonde.. Nu ik automatisch een andere vrouwennaam in één adem noem met de naam van je man.. Júist nu – nu je steeds […]
Dit is twee jaar geleden
Ik neem dingen nogal letterlijk. Maar echt, achteloze opmerkingen van anderen worden voor mij absolute waarheid waar ik letterlijk aan dien te gehoorzamen. Zo zei mijn haptonoom in reactie op een mail die ik naar haar moest sturen ‘al schrijvende analyseert je hoofd alles tot in den treure, stop daarmee’. Merkte mijn docent van de […]
Dit is ‘had ik maar…’
Ze sprak met vastberaden stem. Zijn vrouw, de moeder van hun zoontje van twee en dochtertje van 10 weken, sprak dapper over hoe hij was als vader. Hoe hij was gaan zwemmen vorige week maandag, broodjes mee had genomen en na de lunch ging hardlopen omdat het weer meeviel. Het rondje bleek net te ver. […]