Tag Archieven | Piekeren

Heftig

Ik kwam hem vorige week tegen op een festival. Zo’n oude bekende van ‘hee, alles goed, lang geleden zeg’ waarna je normaal weer doorloopt of danst of desgewenst een luchtig gesprekje begint. Hij niet. ’Je deelt wel heftige dingen hè, op social media’. Zijn stelling verrast me. ‘Vind je ja?’ koop ik mezelf wat tijd. […]

Oordelen over mijn buik

‘Jij hoeft ook niet lang meer, of wel?’ ‘So jij hebt een behoorlijke buik zeg.’ ‘Weet je zeker dat het er maar ééntje is?’ Ik ben in de binnenstad voor boodschappen en heb binnen een uur opmerkingen gekregen van onbekenden bij de bakker, boekwinkel van Piere en fourniturenzaak het Smitje. Overal waar ik kom kijken […]

Your song

Waar ik iedereen op insta met vision boards vooruit zie kijken naar het nieuwe jaar of met termen als ‘leerzaam’, ’licht en liefde’ zie reflecteren op het jaar dat bijna voorbij is, schiet ik bij de tonen van Top 2000 nummer honderdzevenendertig zowaar twintig jaar terug in de tijd. ‘It’s a little bit funny, this […]

Stilstaan bij het leven

‘Ik was zo’n geluksvogel die nog met pre-pensioen kon. Daardoor wandel ik al twaalf jaar lang iedere ochtend zo’n dertig kilometer.’ Ik zie hem inderdaad vaak lopen. Met zijn kale kop, ringbaard en rugzak op zijn rug is ie moeilijk te missen. ‘Afgelopen jaar heb ik het een stuk drukker zien worden in de bossen’ […]

To sit with it

Gistermiddag bokste ik weer in het park tegen een boom terwijl mijn trainster me aanwijzingen gaf. ‘Probeer er eens bij te blijven, je automatische piloot is er meteen van weg te willen’. Na iedere lange reeks stoten tegen het bokskussen blijk ik een stap achteruit te doen. Weg wil ik. Out of reach. Terwijl je […]

Er is zoveel wel

Mijn donderwolk houdt van resultaat. Een geslaagde werkdag is een dag waarop getypt is. Meters gemaakt. Overige zaken als inspiratie opdoen en contact met anderen zijn voor spek en bonen. Ratio en resultaat, daar gaat het om. En het tegenovergestelde – emoties en het proces – daar gruwelt ie van. Drie keer raden wat zich […]

Op zoek naar zijn gevoel

‘Wandelen is goed voor me, ik zit nog in revalidatie’. Groen gemutst loopt de onbekende man naast me. Ik aarzel, maar besluit zijn voorzet in te koppen: ‘Oh jee, waar revalideer je van?’ Onze honden ravotten, het bos is prachtig bruin-rood-geel. Hij begint te vertellen. ‘Acht maart vierden we mijn vaders verjaardag. Binnen. Met z’n […]

Dit is huilen op advies van Carlos

Cuba 2017. Ik noemde man nog verkering, ons nageslacht was nog niet geproduceerd en reizen deden we nog zonder restricties. Het is bijna niet meer voor te stellen. De eerste dagen in Havana hadden we een stamkroeg gevonden waar we minimaal één keer per dag kwamen om mojitos en ander alcoholisch gespuis te drinken. Uiteraard […]

Dit is de supermarkt scène: hoe niets dóen verbazingwekkend goed werkte

Ik zit in een koffietent (toen het nog kon) met de opbeurende naam Happiness Café, als ik het gesprek van de twee vrouwen naast me opvang. Met rechte rug en gestifte lippen hoor ik Links orakelen: ‘je moet zorgen dat je wat om handen hebt. Iets waar je gewoon moet zijn, om meer structuur te […]

Dit is fuck de regels van mijn donderwolk

Het schrijfproces blijft me verbazen. Waar de ene dag als vanzelf een verhaal zich ontvouwt in mijn hoofd en ik slechts snel achter mijn laptop hoef te gaan zitten om mijn vingers – al waren ze van iemand anders – over mijn toetsenbord te zien vliegen, zijn er ook dagen, wat zeg ik, wéken, die […]