Tag Archieven | Over mijn Lijk

DIT is toch nog een portie rouwkost

Eigenlijk wilde ik maar 1x schrijven over vriendinnetje. Om te voorkomen dat alle blogs komende weken zware (rouw) kost gaan worden. Believe me, er is ook een hilarische blog in de maak over ‘wat als hond Huub kon praten’. Maar blijkbaar is daar nu nog niet helemaal genoeg ruimte voor. Of helemaal niet misschien zelfs. […]

DIT rouwen is als hondenpoep

Vanochtend liet ik Huub uit in onze buurt. Dankbaar deed hij zijn dagelijkse drol om de hoek op de stoep bij een boom. Uiteraard raapte ik het op, ik háát hondenbezitters die hun viervoeter’s vlaai overal maar laten slingeren. Blijkbaar bespioneerde de man van de pianowinkel ons, getergd door eerdere drollen voor zijn deur, want […]

DIT is mijn verdriet-verstoppertje overspoeld met oordelen

Naast een prominente piekermodus heb ik nog een benijdenswaardige eigenschap: ik oordeel onnoemelijk veel en hard. Naar mezelf vooral, maar soms ook naar de naasten om me heen of naar nietsvermoedende passanten op straat. Zo oordeel ik over vrouwen in witte leggings met een kort pittig kapsel (sorry), over vrijgezelle vrienden in vluchtmodus die ieder […]

DIT is van doodvonnis tot kankerkaart

Fluweelzacht fluisterend, met serieuze stem of nietszeggend nonchalant… Op meerdere manieren heb ik de bizarre boodschap keer op keer geprobeerd te verpakken. Om het immer volgende shockeffect op andermans gezicht trachten te verzachten. Tot nu toe is het echter nooit gelukt dus daarom zeg ik het nu maar ‘doodleuk’ recht voor zijn raap (sorry voor […]