Tag Archieven | Moederschap
Magisch om erbij te zijn
Donderdagochtend half zeven. Door het gouden ochtendlicht rij ik naar mijn bestie, mijn slaperige lief heb ik aan de lijn. ‘Kan ik dit wel? Wat als ik overmand word door herinneringen? Oh mijn god, waarom heb ik hier ja op gezegd?’ Zoals altijd brengt hij vertrouwen; ’Het komt goed, je kan dit.’ ‘Denk je, echt?’ […]
To sit with it
Gistermiddag bokste ik weer in het park tegen een boom terwijl mijn trainster me aanwijzingen gaf. ‘Probeer er eens bij te blijven, je automatische piloot is er meteen van weg te willen’. Na iedere lange reeks stoten tegen het bokskussen blijk ik een stap achteruit te doen. Weg wil ik. Out of reach. Terwijl je […]
Op zoek naar zijn gevoel
‘Wandelen is goed voor me, ik zit nog in revalidatie’. Groen gemutst loopt de onbekende man naast me. Ik aarzel, maar besluit zijn voorzet in te koppen: ‘Oh jee, waar revalideer je van?’ Onze honden ravotten, het bos is prachtig bruin-rood-geel. Hij begint te vertellen. ‘Acht maart vierden we mijn vaders verjaardag. Binnen. Met z’n […]
Dit is de supermarkt scène: hoe niets dóen verbazingwekkend goed werkte
Ik zit in een koffietent (toen het nog kon) met de opbeurende naam Happiness Café, als ik het gesprek van de twee vrouwen naast me opvang. Met rechte rug en gestifte lippen hoor ik Links orakelen: ‘je moet zorgen dat je wat om handen hebt. Iets waar je gewoon moet zijn, om meer structuur te […]
Dit is je kind zien
‘Niks aan de hand, je hoeft niet altijd zo hard te huilen. Hup, kom op.’ Met een zwaar hart draai ik me weer om op onze oprit, nadat ik door het brullend tumult vanuit mijn schrijfhuis in onze tuin onderweg was naar de straat om te kijken of ik iets kon doen. Ik verwachtte oprecht […]
Dit is het groeien van mijn hart
Afgelopen coronamaanden.. hee waarom keurt tekstverwerkingsprogramma Word dit woord goed? Bestond de term ‘coronamaanden’ al ver voor het virus op de vismarkt in Wuhan van mens naar dier oversprong en zo de hele wereld lamlegde? Met welke betekenis dan? Waren het voorheen misschien jongeren die in de zomermaanden naar Spaanse costa’s trokken om daar corona […]
Dit is als je niet bij me bent
Als je niet bij me bent Als je niet bij me bent mis ik je voel ik me verscheuren langzaamaan doordat je snoet mijn ogen niet laat stralen jouw lach niet door mijn oren dwaalt mijn neus niet stiekem snuiven kan van je zacht zanderig ruikende kruin wanneer ik op jouw ontdekkingstocht slim als klimpaal […]
Dit is tien maanden moederschap: ruzie, ruzie en nog eens ruzie
‘Wat wil jij dan?’ Mijn stem slaat over. ‘Niet zoveel ruzie meer.’ Zijn ogen zoeken voorzichtig de mijne. ‘En jij?’ ‘Me meer verbonden voelen met jou.’ Mijn tranen trekken voor de zoveelste keer natte sporen over mijn wangen. ‘Dan willen we dus eigenlijk hetzelfde’. Scherpe conclusies trekken is ie goed in, de man van mijn […]
Dit is negen maanden moederschap: de start van het stoppen van de borstvoeding
De structuurbehoevende in mij blijkt toch te sterk. Ik wil het jaar rond maken. Twaalf maanden, dus twaalf eerlijke verhalen over het moederschap. Niet stoppen bij acht, omdat mijn donderwolk allerlei regels en redenen heeft verzonnen waardoor ik minder over het moederschap durf te schrijven. Dus pak ik op waar ik gebleven was. Tussen de […]
Dit is een brief aan Henk: sorry dat ik over het moederschap schrijf
Beste Henk, Half maart van dit jaar gaf je een cursus bij CKE en ik was erbij. Als schrijver ben je al een eindje op weg, dus leek het me machtig interessant om jouw verhaal en visie uit eerste hand te horen. Sowieso wandel je soms langs een zijlijn door mijn leven. In je Henk-uit-huis […]