Tag Archieven | Eindhoven
Er is zoveel wel
Mijn donderwolk houdt van resultaat. Een geslaagde werkdag is een dag waarop getypt is. Meters gemaakt. Overige zaken als inspiratie opdoen en contact met anderen zijn voor spek en bonen. Ratio en resultaat, daar gaat het om. En het tegenovergestelde – emoties en het proces – daar gruwelt ie van. Drie keer raden wat zich […]
Dromen op een druilerige dag
“Zou je een nationale feestdag aan kunnen vragen?” Het is een uur na de persconferentie als een positief ingestelde vriendin deze vraag dropt in een vrienden-groepswhatsapp. “Lijkt me heel leuk, dat we straks een Coronabevrijdingsdag hebben. Zo rond 20 mei ofzo”. Niet iedereen gaat meteen mee in het idee. “Ben bang dat die dan in […]
Wij zijn met meer
‘Er waren heel veel boze mensen die rotzooi hebben gemaakt’. Ik zit op de fiets met tweejarige zoon richting binnenstad en zoek woorden voor wat er zondag, niet alleen in Eindhoven, is gebeurd. Via een vriendengroepswhatsapp (allemaal Eindhovenaren, allemaal verbijsterd gisteren aan de buis en livestream gekluisterd) ontvang ik een burgeroproep om de Ergon deze […]
Dit is huilen op advies van Carlos
Cuba 2017. Ik noemde man nog verkering, ons nageslacht was nog niet geproduceerd en reizen deden we nog zonder restricties. Het is bijna niet meer voor te stellen. De eerste dagen in Havana hadden we een stamkroeg gevonden waar we minimaal één keer per dag kwamen om mojitos en ander alcoholisch gespuis te drinken. Uiteraard […]
Dit is de supermarkt scène: hoe niets dóen verbazingwekkend goed werkte
Ik zit in een koffietent (toen het nog kon) met de opbeurende naam Happiness Café, als ik het gesprek van de twee vrouwen naast me opvang. Met rechte rug en gestifte lippen hoor ik Links orakelen: ‘je moet zorgen dat je wat om handen hebt. Iets waar je gewoon moet zijn, om meer structuur te […]
Dit is fuck de regels van mijn donderwolk
Het schrijfproces blijft me verbazen. Waar de ene dag als vanzelf een verhaal zich ontvouwt in mijn hoofd en ik slechts snel achter mijn laptop hoef te gaan zitten om mijn vingers – al waren ze van iemand anders – over mijn toetsenbord te zien vliegen, zijn er ook dagen, wat zeg ik, wéken, die […]
Dit is je kind zien
‘Niks aan de hand, je hoeft niet altijd zo hard te huilen. Hup, kom op.’ Ik draai me met een zwaar hart weer om op onze oprit. Door het brullend tumult was ik vanuit mijn schrijfhuis in onze tuin onderweg naar de straat om te kijken of ik iets kon doen. Ik verwachtte oprecht een […]
Dit is lezersepistel #3 over vrienden van de straat
Het resultaat van tien jaar wandelen met Huub door bos, park en straat: ik heb ‘straatvrienden’ gemaakt. Voorbijgangers die ik met enige regelmaat tegenkom en waar met de tijd door kleine gesprekjes een wat bijzondere band mee ontstaat. Zo heb ik mijn wandel-vriend: de fitte zeventiger die iedere dag met z’n rugzakje om naar een […]
Dit is het groeien van mijn hart
Afgelopen coronamaanden.. hee waarom keurt tekstverwerkingsprogramma Word dit woord goed? Bestond de term ‘coronamaanden’ al ver voor het virus op de vismarkt in Wuhan van mens naar dier oversprong en zo de hele wereld lamlegde? Met welke betekenis dan? Waren het voorheen misschien jongeren die in de zomermaanden naar Spaanse costa’s trokken om daar corona […]
Dit is de doorverwijzing naar mijn trouwstukjes
Twee jaar geleden trouwden (toen nog) verkering en ik. Zou ik eens gaan schrijven over het hele proces daar naar toe. Zelf plukte ik veel ideetjes van insta en pinterest, dus leek het me niet meer dan logisch ook mijn verzinsels te delen om brides to be na mij van inspiratie te voorzien. Aan het […]