Tag Archieven | Eindhoven

De vrouw op de fiets

Ik denk vaak aan de vrouw die ons voorbijfietste. Ongeveer een jaar geleden, net zo’n hete lentedag als nu, liep ik met de baby in de wandelwagen en de peuter op het zitje – dat onhandige zitje, waardoor ik niet recht, maar schuin achter de wagen moest lopen, wat onmiddellijk voor pijn in mijn doormidden […]

Kleine stukjes

Het is de eerste grijze ochtend na een zomer overgoten met zon als ik versmarkt Bij Liek binnenstap. Terwijl ik voorbij de biologische pastinaak, aardpeer en gele courgette in blauw gestapelde kratten loop, hoor ik ergens boven mijn hoofd muziek achtergrondzacht spelen: ‘but I would walk 500 miles, and I would walk 500 more’. Mijn […]

Heftig

Ik kwam hem vorige week tegen op een festival. Zo’n oude bekende van ‘hee, alles goed, lang geleden zeg’ waarna je normaal weer doorloopt of danst of desgewenst een luchtig gesprekje begint. Hij niet. ’Je deelt wel heftige dingen hè, op social media’. Zijn stelling verrast me. ‘Vind je ja?’ koop ik mezelf wat tijd. […]

Dichtbij

Mijn lief heeft me, terwijl hij de auto wegzet, in een paarse ziekenhuisrolstoel op de stoep geparkeerd – alles om een bevalling bij drieëndertig weken te voorkomen – als ik een taxi aan zie komen rijden. Ik kijk van het blauwe nummerbord naar de meneer die staat te wachten. Grauwe huid, gebogen schouders. De helft van […]

Superwoman

‘Papa, mama, kijk.’ ‘PAPA, MAMA, HEEL LANG KIJKEN.’ Nu de tweede telg ons gezin krap een week geleden verrijkt heeft, is de behoefte van onze peuter om gezien te worden nog groter dan normaal. Logisch. Al kost het me meer moeite om voorbij zijn ietwat dwingende gedrag die behoefte te zien. Mijn lief zet muziek […]

Kraamvisite etiquette

‘Oooooh ik heb zoveel zin om te knuffelen. Ik wacht rustig tot alle bezoek is geweest, maar dan kom ik langs hoor’. Ze gilde bijna van enthousiasme toen ik met mijn drie weken oude prematuur in een draagdoek tegen me aan gedrukt op de hoek van de straat stond te wiebelen op mijn nog onvaste […]

Herinneren

Ik hoor z’n opgetogen stemmetje al op de gang. ‘Waar is mama’s kamer dan? Dit is een lange gang zeg’. Als ie binnenkomt rent ie zo hard om het bed heen dat ik z’n blonde haren zie dansen op zijn hoofd. Ik zit in de groene, nepleren stoel, tevens om te bouwen tot slaapbank voor […]

Kiwi kul

‘So jij ziet er eeeh gezond uit.’ ‘Zit de baby er nog in ja?’ (bij 28 weken zwangerschap). En als iemand met een vragend gezicht twee vingers naar me opsteekt en ik verbaasd zeg ‘nee ik moet nog twee-en-een-halve maand in plaats van twee’ lacht hij hard; ‘nee ik bedoel, zitten er geen twee in?’. De omvang van […]

Oordelen over mijn buik

‘Jij hoeft ook niet lang meer, of wel?’ ‘So jij hebt een behoorlijke buik zeg.’ ‘Weet je zeker dat het er maar ééntje is?’ Ik ben in de binnenstad voor boodschappen en heb binnen een uur opmerkingen gekregen van onbekenden bij de bakker, boekwinkel van Piere en fourniturenzaak het Smitje. Overal waar ik kom kijken […]

Essay: de andere wang

Het is vandaag precies een jaar geleden dat ik als een van de Eindhovense vrijwilligers, de ochtend na de avondklokrellen, ging helpen opruimen in de binnenstad. Strijdlustig zei ik in een opwelling tegen een van de vele toegestroomde perscamera’s (waarna ik later die dag mijn column over het opruimen dezelfde titel zou geven): ‘wij zijn […]