Tag Archieven | Donderwolk
To sit with it
Gistermiddag bokste ik weer in het park tegen een boom terwijl mijn trainster me aanwijzingen gaf. ‘Probeer er eens bij te blijven, je automatische piloot is er meteen van weg te willen’. Na iedere lange reeks stoten tegen het bokskussen blijk ik een stap achteruit te doen. Weg wil ik. Out of reach. Terwijl je […]
Er is zoveel wel
Mijn donderwolk houdt van resultaat. Een geslaagde werkdag is een dag waarop getypt is. Meters gemaakt. Overige zaken als inspiratie opdoen en contact met anderen zijn voor spek en bonen. Ratio en resultaat, daar gaat het om. En het tegenovergestelde – emoties en het proces – daar gruwelt ie van. Drie keer raden wat zich […]
Dit is huilen op advies van Carlos
Cuba 2017. Ik noemde man nog verkering, ons nageslacht was nog niet geproduceerd en reizen deden we nog zonder restricties. Het is bijna niet meer voor te stellen. De eerste dagen in Havana hadden we een stamkroeg gevonden waar we minimaal één keer per dag kwamen om mojitos en ander alcoholisch gespuis te drinken. Uiteraard […]
Dit is de supermarkt scène: hoe niets dóen verbazingwekkend goed werkte
Ik zit in een koffietent (toen het nog kon) met de opbeurende naam Happiness Café, als ik het gesprek van de twee vrouwen naast me opvang. Met rechte rug en gestifte lippen hoor ik Links orakelen: ‘je moet zorgen dat je wat om handen hebt. Iets waar je gewoon moet zijn, om meer structuur te […]
Dit is fuck de regels van mijn donderwolk
Het schrijfproces blijft me verbazen. Waar de ene dag als vanzelf een verhaal zich ontvouwt in mijn hoofd en ik slechts snel achter mijn laptop hoef te gaan zitten om mijn vingers – al waren ze van iemand anders – over mijn toetsenbord te zien vliegen, zijn er ook dagen, wat zeg ik, wéken, die […]
Dit is je kind zien
‘Niks aan de hand, je hoeft niet altijd zo hard te huilen. Hup, kom op.’ Ik draai me met een zwaar hart weer om op onze oprit. Door het brullend tumult was ik vanuit mijn schrijfhuis in onze tuin onderweg naar de straat om te kijken of ik iets kon doen. Ik verwachtte oprecht een […]
Dit is het groeien van mijn hart
Afgelopen coronamaanden.. hee waarom keurt tekstverwerkingsprogramma Word dit woord goed? Bestond de term ‘coronamaanden’ al ver voor het virus op de vismarkt in Wuhan van mens naar dier oversprong en zo de hele wereld lamlegde? Met welke betekenis dan? Waren het voorheen misschien jongeren die in de zomermaanden naar Spaanse costa’s trokken om daar corona […]
Dit is mindful met je kind
Als moeder blijkt mijn angst het-niet-goed-te-doen welig te tieren. Ik verkeer in een soort continue twijfelstaat over mijn aandeel in aappie’s levensgeluk; nu en in de toekomst. Ik ben bang om het fout te doen, bang om het te goed te willen doen, bang om hem niet te geven wat hij nodig heeft, bang om […]
Dit is een ritueel voor ons samen opdat we niet overlopen
Ik maak me zorgen. Corona houdt ons aan huis gekluisterd, de lijn blijft stijgende en de ziekenhuizen hier in Brabant verplaatsen al patiënten. Met een rationele man naast me valt mijn angstige inslag extra op. Het zijn geen makkelijke tijden voor piekeraars met een ongewilde focus op het negatieve. Want er is zoveel. Het is […]
Dit is een brief aan Henk: sorry dat ik over het moederschap schrijf
Beste Henk, Half maart van dit jaar gaf je een cursus bij CKE en ik was erbij. Als schrijver ben je al een eindje op weg, dus leek het me machtig interessant om jouw verhaal en visie uit eerste hand te horen. Sowieso wandel je soms langs een zijlijn door mijn leven. In je Henk-uit-huis […]