Tag Archieven | Bevalling
Man in Taiwan
‘We gaan je helpen’. Met die woorden werd tijdens mijn eerste bevalling vier jaar geleden een einde gemaakt aan de marteling van handen in mij die mijn baby in nood aan zijn beentjes uit mij probeerden te trekken – zonder succes – waarna mijn ziekenhuisbed met een rotgang naar de OK werd gerend omdat iedere […]
De vrouw op de fiets
Ik denk vaak aan de vrouw die ons voorbijfietste. Ongeveer een jaar geleden, net zo’n hete lentedag als nu, liep ik met de baby in de wandelwagen en de peuter op het zitje – dat onhandige zitje, waardoor ik niet recht, maar schuin achter de wagen moest lopen, wat onmiddellijk voor pijn in mijn doormidden […]
Dichtbij
Mijn lief heeft me, terwijl hij de auto wegzet, in een paarse ziekenhuisrolstoel op de stoep geparkeerd – alles om een bevalling bij drieëndertig weken te voorkomen – als ik een taxi aan zie komen rijden. Ik kijk van het blauwe nummerbord naar de meneer die staat te wachten. Grauwe huid, gebogen schouders. De helft van […]
Superwoman
‘Papa, mama, kijk.’ ‘PAPA, MAMA, HEEL LANG KIJKEN.’ Nu de tweede telg ons gezin krap een week geleden verrijkt heeft, is de behoefte van onze peuter om gezien te worden nog groter dan normaal. Logisch. Al kost het me meer moeite om voorbij zijn ietwat dwingende gedrag die behoefte te zien. Mijn lief zet muziek […]
Het leven
‘Ik had het gewoon niet verwacht’. Mijn lief en ik liggen in de hangmat in onze tuin. Hoog boven ons cirkelt een groepje zwaluwen, in omringende tuinen klettert bestek op borden en de geur van barbecue vermengd met gras hangt in de lucht. Het is de avond van de prachtige dag in juni die heel […]
Vriendinnen
Vanmiddag is het vijf jaar geleden dat ik wegliep uit de kamer. Bij de deur keek ik een laatste keer om naar het ziekenhuisbed in de hoek en zwaaide. Met een loeizwaar hart draaide ik mijn hoofd terug. Wetende dat ik haar nooit meer zou zien. Ik heb sindsdien vele schrijfsels aan haar gewijd. Aan […]
Magisch om erbij te zijn
Donderdagochtend half zeven. Door het gouden ochtendlicht rij ik naar mijn bestie, mijn slaperige lief heb ik aan de lijn. ‘Kan ik dit wel? Wat als ik overmand word door herinneringen? Oh mijn god, waarom heb ik hier ja op gezegd?’ Zoals altijd brengt hij vertrouwen; ’Het komt goed, je kan dit.’ ‘Denk je, echt?’ […]
Op zoek naar zijn gevoel
‘Wandelen is goed voor me, ik zit nog in revalidatie’. Groen gemutst loopt de onbekende man naast me. Ik aarzel, maar besluit zijn voorzet in te koppen: ‘Oh jee, waar revalideer je van?’ Onze honden ravotten, het bos is prachtig bruin-rood-geel. Hij begint te vertellen. ‘Acht maart vierden we mijn vaders verjaardag. Binnen. Met z’n […]
Dit is tien maanden moederschap: ruzie, ruzie en nog eens ruzie
‘Wat wil jij dan?’ Mijn stem slaat over. ‘Niet zoveel ruzie meer.’ Zijn ogen zoeken voorzichtig de mijne. ‘En jij?’ ‘Me meer verbonden voelen met jou.’ Mijn tranen trekken voor de zoveelste keer natte sporen over mijn wangen. ‘Dan willen we dus eigenlijk hetzelfde’. Scherpe conclusies trekken is ie goed in, de man van mijn […]
Dit is een brief aan Henk: sorry dat ik over het moederschap schrijf
Beste Henk, Half maart van dit jaar gaf je een cursus bij CKE en ik was erbij. Als schrijver ben je al een eindje op weg, dus leek het me machtig interessant om jouw verhaal en visie uit eerste hand te horen. Sowieso wandel je soms langs een zijlijn door mijn leven. In je Henk-uit-huis […]