Tag Archieven | Baby
Oordelen over mijn buik
‘Jij hoeft ook niet lang meer, of wel?’ ‘So jij hebt een behoorlijke buik zeg.’ ‘Weet je zeker dat het er maar ééntje is?’ Ik ben in de binnenstad voor boodschappen en heb binnen een uur opmerkingen gekregen van onbekenden bij de bakker, boekwinkel van Piere en fourniturenzaak het Smitje. Overal waar ik kom kijken […]
Eerste trimester
‘Hou je nog van me? Blijf je wel bij me?’ Als ik het mezelf voor de derde keer in een week hoor vragen met een klein stemmetje terwijl ik me als een koalabeertje vastklamp aan mijn lief, besef ik me plots met een schok: history repeats. Ik had echt gedacht dat het dit keer anders […]
Het leven
‘Ik had het gewoon niet verwacht’. Mijn lief en ik liggen in de hangmat in onze tuin. Hoog boven ons cirkelt een groepje zwaluwen, in omringende tuinen klettert bestek op borden en de geur van barbecue vermengd met gras hangt in de lucht. Het is de avond van de prachtige dag in juni die heel […]
Vriendinnen
Vanmiddag is het vijf jaar geleden dat ik wegliep uit de kamer. Bij de deur keek ik een laatste keer om naar het ziekenhuisbed in de hoek en zwaaide. Met een loeizwaar hart draaide ik mijn hoofd terug. Wetende dat ik haar nooit meer zou zien. Ik heb sindsdien vele schrijfsels aan haar gewijd. Aan […]
Magisch om erbij te zijn
Donderdagochtend half zeven. Door het gouden ochtendlicht rij ik naar mijn bestie, mijn slaperige lief heb ik aan de lijn. ‘Kan ik dit wel? Wat als ik overmand word door herinneringen? Oh mijn god, waarom heb ik hier ja op gezegd?’ Zoals altijd brengt hij vertrouwen; ’Het komt goed, je kan dit.’ ‘Denk je, echt?’ […]
Dit is de supermarkt scène: hoe niets dóen verbazingwekkend goed werkte
Ik zit in een koffietent (toen het nog kon) met de opbeurende naam Happiness Café, als ik het gesprek van de twee vrouwen naast me opvang. Met rechte rug en gestifte lippen hoor ik Links orakelen: ‘je moet zorgen dat je wat om handen hebt. Iets waar je gewoon moet zijn, om meer structuur te […]
Dit is als je niet bij me bent
Als je niet bij me bent Als je niet bij me bent mis ik je voel ik me verscheuren langzaamaan doordat je snoet mijn ogen niet laat stralen jouw lach niet door mijn oren dwaalt mijn neus niet stiekem snuiven kan van je zacht zanderig ruikende kruin wanneer ik op jouw ontdekkingstocht slim als klimpaal […]
Dit is tien maanden moederschap: ruzie, ruzie en nog eens ruzie
‘Wat wil jij dan?’ Mijn stem slaat over. ‘Niet zoveel ruzie meer.’ Zijn ogen zoeken voorzichtig de mijne. ‘En jij?’ ‘Me meer verbonden voelen met jou.’ Mijn tranen trekken voor de zoveelste keer natte sporen over mijn wangen. ‘Dan willen we dus eigenlijk hetzelfde’. Scherpe conclusies trekken is ie goed in, de man van mijn […]
Dit is negen maanden moederschap: de start van het stoppen van de borstvoeding
De structuurbehoevende in mij blijkt toch te sterk. Ik wil het jaar rond maken. Twaalf maanden, dus twaalf eerlijke verhalen over het moederschap. Niet stoppen bij acht, omdat mijn donderwolk allerlei regels en redenen heeft verzonnen waardoor ik minder over het moederschap durf te schrijven. Dus pak ik op waar ik gebleven was. Tussen de […]
Dit is een brief aan Henk: sorry dat ik over het moederschap schrijf
Beste Henk, Half maart van dit jaar gaf je een cursus bij CKE en ik was erbij. Als schrijver ben je al een eindje op weg, dus leek het me machtig interessant om jouw verhaal en visie uit eerste hand te horen. Sowieso wandel je soms langs een zijlijn door mijn leven. In je Henk-uit-huis […]