Bevallen

Man in Taiwan

‘We gaan je helpen’. Met die woorden werd tijdens mijn eerste bevalling vier jaar geleden een einde gemaakt aan de marteling van handen in mij die mijn baby in nood aan zijn beentjes uit mij probeerden te trekken – zonder succes – waarna mijn ziekenhuisbed met een rotgang naar de OK werd gerend omdat iedere […]

Superwoman

‘Papa, mama, kijk.’ Een week nadat de tweede telg ons gezin verrijkt had, was de behoefte van onze peuter om gezien te worden nog groter dan normaal.  ‘PAPA, MAMA, HEEL LANG KIJKEN.’ Logisch. Al kostte het me meer moeite om voorbij het dwingende gedrag de behoefte eronder te zien. Mijn lief zet muziek op. Ah […]

Magisch om erbij te zijn

Donderdagochtend half zeven. Door het gouden ochtendlicht rij ik naar mijn bestie, mijn slaperige lief heb ik aan de lijn. ‘Kan ik dit wel? Wat als ik overmand word door herinneringen? Oh mijn god, waarom heb ik hier ja op gezegd?’ Zoals altijd brengt hij vertrouwen; ’Het komt goed, je kan dit.’ ‘Denk je, echt?’ […]

Dit is seks na de bevalling

Na de bevalling schijn je op den duur ook weer eens te willen proberen waar alles mee begon. (Pap en mam, stop hier met lezen aub). Na kraamtranen, kruinsnuiven en een rode-loper-betoog schreef ik na de geboorte van onze eerste zoon ook maar daarover. Gewoon zoals het is. Dit is: seks na de bevalling. Voor […]

Dit zijn de kraamtranen

Het is dag drie na delivery als verkering mij in de charmant paarse rolstoel over de ziekenhuisgang duwt en een passerende vrouw mij indringend aankijkt. Ik zie dat ze mij herkent, maar bij mij doesn’t ring a bell (ja ik ben super slecht in gezichten herkennen en ja dat levert heel vaak ongemakkelijke situaties op […]

Dit is de rode loper vol confettikanonnen, applaus en een heuse huldigingsceremonie

‘Ik denk dat ik moet poepen’. Het is vrijdagnacht, drie dagen na de bevalling, vijf zakjes movicolon verder en nadat een eerste scheetje anderhalve dag geleden luidde tot luid gejuich van zowel de man van mijn leven, de verpleegster en mijzelf (want: het teken dat je stilgevallen darmen weer back on track zijn), krijg ik […]

Dit is de angst om hem te verliezen

’s Nachts komen de angsten. Ik denk omdat het avond en donker was toen ik beviel twee weken geleden, en met het vallen van elke avond de pijn, het strijden en de spanning zich weer meester maken van mijn lijf. Sowieso opereert mijn donderwolk graag in het donker, omdat dan alles al enger en erger […]

Dit is papa is bij je

Ik hoor het vorige week dinsdagochtend voor het eerst, als ik wazig van de pijn en morfine vanuit m’n bed probeer mee te kijken hoe de man van m’n leven met een routine in z’n handelen verzorgt, alsof hij al dagen niet anders doet. “Papa is bij je”, zegt hij repeterend, bij ieder huiltje, kreuntje […]